.
Zonneschijn leidde in de ogen van Chris van Geel alleen maar tot ledigheid en lawaai, zo vertelt Elly de Waard in haar herinneringen aan haar jaren met de dichter (‘Rijk in gedachten’). “Het gebeurde wel dat kinderen van de camping die zich achter een haag tegenover ons aan de Achterweg bevond – op het veld van boer Stoop – het duin opklommen om dan van boven ons huis naar beneden te schreeuwen, naar de camping: ‘Opa! Opa!’ Geërgerd kwam hij dan naar buiten om, beschermd door sluipeiken, wingerd en struikgewas, naar boven te schreeuwen: ‘Je opa is dood!’ Om dan even tevreden als sardonisch te lachen als het geschreeuw abrupt ophield.”
(Bewerking van ‘Opa’ in ‘Het Van Geel Alfabet. Tweede supplement’, Tirade 384, mei 2000 1999)
Zonneschijn leidde in de ogen van Chris van Geel alleen maar tot ledigheid en lawaai, zo vertelt Elly de Waard in haar herinneringen aan haar jaren met de dichter (‘Rijk in gedachten’). “Het gebeurde wel dat kinderen van de camping die zich achter een haag tegenover ons aan de Achterweg bevond – op het veld van boer Stoop – het duin opklommen om dan van boven ons huis naar beneden te schreeuwen, naar de camping: ‘Opa! Opa!’ Geërgerd kwam hij dan naar buiten om, beschermd door sluipeiken, wingerd en struikgewas, naar boven te schreeuwen: ‘Je opa is dood!’ Om dan even tevreden als sardonisch te lachen als het geschreeuw abrupt ophield.”
(Bewerking van ‘Opa’ in ‘Het Van Geel Alfabet. Tweede supplement’, Tirade 384, mei 2000 1999)
Reacties
Een reactie posten