.
Begin augustus 1981 werd Viola Holt-van Emmenes (1949) ontslagen als omroepster van de NOS, omdat ze te laat op haar werk was verschenen. Hugo Brandt Corstius sprak er schande van, in De Volkskrant van 14 augustus 1981, in zijn gedaante van Stoker. In zijn column hief hij een lange lyrische lofzang op haar aan.
“Viola – mijn hart, mijn oogappel, mijn natgezoende kathodestraalbuis, mijn kingeheven viool, mijn gestolde piratenpornofilm, pauzebeeld op mijn netvlies!”
Hij herinnerde eraan dat zij twaalf jaar eerder ook al eens was ontslagen, toen bij de AVRO, zogenaamd vanwege haar aanhoudende heesheid, maar in werkelijkheid, althans volgens haar zelf, omdat de vrouw van haar baas niet verdroeg dat hij haar het hof maakte. Ze werd “van het scherm geveegd” schreef Brandt Corstius, nog steeds verontwaardigd. In 1969 was hij ook al een fan van haar, en hij was niet de enige:
“Chris van Geel en ik wilden een actie beginnen om haar terug te krijgen. Maar we hadden ons kijkgeld niet betaald.”
Kijkgeld was tot het jaar 2000 een belasting op het bezit van een televisietoestel. Wie geen televisietoestel bezat hoefde geen kijkgeld te betalen. Wie geen kijkgeld betaalde werd dan ook geacht geen televisietoestel te bezitten. Maar hoe zou zo iemand dan Viola kunnen kennen, laat staan een actie beginnen om haar terug te laten keren op de kathodestraalbuis?
Begin augustus 1981 werd Viola Holt-van Emmenes (1949) ontslagen als omroepster van de NOS, omdat ze te laat op haar werk was verschenen. Hugo Brandt Corstius sprak er schande van, in De Volkskrant van 14 augustus 1981, in zijn gedaante van Stoker. In zijn column hief hij een lange lyrische lofzang op haar aan.
“Viola – mijn hart, mijn oogappel, mijn natgezoende kathodestraalbuis, mijn kingeheven viool, mijn gestolde piratenpornofilm, pauzebeeld op mijn netvlies!”
Hij herinnerde eraan dat zij twaalf jaar eerder ook al eens was ontslagen, toen bij de AVRO, zogenaamd vanwege haar aanhoudende heesheid, maar in werkelijkheid, althans volgens haar zelf, omdat de vrouw van haar baas niet verdroeg dat hij haar het hof maakte. Ze werd “van het scherm geveegd” schreef Brandt Corstius, nog steeds verontwaardigd. In 1969 was hij ook al een fan van haar, en hij was niet de enige:
“Chris van Geel en ik wilden een actie beginnen om haar terug te krijgen. Maar we hadden ons kijkgeld niet betaald.”
Kijkgeld was tot het jaar 2000 een belasting op het bezit van een televisietoestel. Wie geen televisietoestel bezat hoefde geen kijkgeld te betalen. Wie geen kijkgeld betaalde werd dan ook geacht geen televisietoestel te bezitten. Maar hoe zou zo iemand dan Viola kunnen kennen, laat staan een actie beginnen om haar terug te laten keren op de kathodestraalbuis?
Reacties
Een reactie posten