Doorgaan naar hoofdcontent

Sneeuwklokjes

Je kunt schrijven met pen en potlood op papier – dat is de meest voorkomende vorm. Maar als de omstandigheden erom vragen, kan het ook met andere middelen. Chr.J. van Geel geeft een kort overzicht van de mogelijkheden in het zakelijke tekstje ‘Schrijven’:

       SCHRIJVEN

       Je kunt schrijven met schelpen en met
              gruis van schelpen,
       met denneappels, met mos, in mos,
              met sneeuwklokjes of
       met krokussen (even wachten), in zand
              en met bakstenen.

Van Geel wist waarover hij het had. Schrijven met schelpengruis kende hij uit eigen waarneming, zo blijkt uit dit korte gedicht:

       DIEP IN DE DUINEN

       Hier waar het ruiterpad de schelpen kruist
       staat IK geschreven in het gras met gruis.

Ervaring met schrijven met sneeuwklokjes had hij ook. In zijn gedicht ‘Galanthus’, de Latijnse naam voor het sneeuwklokje, treurt hij om een verdwenen geliefde. “Ik heb haar naam in sneeuwklokjes geschreven”, en wel in de tuin rondom zijn huis. Maar nu is zij er niet meer om haar naam in bloemletters te lezen. Steeds als hij naar buiten gaat, of naar binnen, moet hij over de sneeuwklokjes heen stappen – over de naam van de geliefde die er niet meer is.


(Eerder in ‘Van Geel Alfabet’, Hollands Maandblad, nummer 909-910, augustus-september 2023; licht gewijzigd)

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Krispijn

De dichter Chr.J. van Geel was al 41 jaar oud toen hij, in 1958, debuteerde, met een dikke bundel: Spinroc en andere verzen , 148 pagina’s. In de jaren daarvoor had hij al veel gedichten geschreven, maar zonder daarvan iets te publiceren. Van Geel was erg kritisch op zichzelf, en onzeker – wat in dit geval vermoedelijk wel hetzelfde is. Hij kon erg goed twijfelen.        Zijn vriend Enno Endt en zijn levensgezel Thérèse Cornips stelden in 1955 daarom, zonder dat hij het wist, een strenge bloemlezing samen uit alle gedichten die zij op dat moment voorgelegd hadden gekregen: 78 gedichten die zij goed genoeg vonden voor publicatie en waarvan zij dachten dat Van Geel dat eigenlijk ook wel vond. Enno Endt schreef ze allemaal met de hand over in twee schoolschriften. De titel voor deze stiekem uitgekozen gedichten was Roofdruk , de vakterm voor een uitgave waarvan de auteur geen weet heeft. Ze legden de twee schriften voor aan enkele uitgevers, maar het kwa...
Een reactie posten
Lees meer »

Gandhi

In zijn column van afgelopen maandag op de opiniepagina van NRC haalde Stephan Sanders een gesprekje aan tussen een journalist en Mahatma Gandhi (1869-1948). Gandhi was, kort gezegd, de man die Brits-Indië voorging in de geweldloze bevrijding van de koloniale bezetter. In 1947 werd India onafhankelijk. Gandhi had zo zijn gedachten over de cultuur van de westerlingen, zoals blijkt uit dit korte gesprek:        – En wat denkt u van de westerse beschaving?        – Ik denk dat het een goed idee zou zijn. De kenner van het werk van Chr.J. van Geel zal dit citaat bekend voorkomen. In januari 1968 nam Barbarber deze tekst van hem op:        INTERVIEW MET GANDI        – Wat denkt u van de europese kultuur?        – Een goed idee. Van Geel zal het ergens in een krant of tijdschrift zijn tegengekomen en hij zal...
Een reactie posten
Lees meer »

Consi

Chris van Geel (1917-1974) woonde tijdens de Tweede Wereldoorlog in Amsterdam, aan de Herengracht, hoek Amstel, even zijde, nummer 598. Natuurlijk had hij het moeilijk, zoals iedereen. Tijdens de Hongerwinter werd het ook voor hem steeds lastiger om nog aan voedsel te komen. Van Geel, al lang en dun van zichzelf, werd nu helemaal een broodmagere verschijning.        Eén keer in de week mocht hij komen eten bij de familie Heijdenrijk, bekend van de firma Heijdenrijk, de lijstenmakerij. De Heijdenrijks hadden een paar adressen waar hij ook af en toe kon aanschuiven. “Zo kwam ik de week wel door, zij het met moeite”, vertelde hij later aan G. Brands. Maar de nood was hoog. “Ten slotte betaalde ik ook 5 gulden voor een sigaret, een Consi, bij een portier op het Thorbeckeplein.”        Consi leek mij de naam van een Engels of Amerikaans sigarettenmerk. Het zuiden van Nederland was in het najaar van 1944 al bevrijd. Daar ...
Een reactie posten
Lees meer »